‘You might get frozen once you’re there.’

En dat was zacht uitgedrukt. De vriendin waarbij ik sliep in Bangkok legde me haarfijn uit waar wat te krijgen is.

Ik was voor korte tijd in Bangkok. Mijn paspoort verloopt binnenkort en Cambodja kent geen Nederlandse ambassade. Daarvoor moest ik naar Thailand. Het zou ‘slechts’ het zevende bezoek aan deze stad zijn in twee jaar.
[Read more…]

Met mijn goede gedrag sta ik mezelf regelmatig af te matten in een geairconditionde sportschool in Phnom Penh. Ik vind dat altijd erg goed van mezelf, zeker in dit klimaat. Met een goed gevoel loop ik na afloop weer terug naar de kleedkamer. Zó, dat is ook weer volbracht.

Aldaar buk ik en zet ik mijn flesje water even op een bankje. Op het moment dat ik overeind wil komen, schiet het me verschrikkelijk in mijn rug. Asjemenou, dit is driedubbel au en dat om een flesje water?!
[Read more…]

Soms weet ik van mijn leerlingen niet goed hoeveel geld er thuis te besteden is en waar dat dan aan op gaat.

Hebben ze thuis Internet? Waar spelen ze mee? Is er geld om nieuwe boeken aan te schaffen? Wat doen de ouders voor werk? De antwoorden blijven wat vaag als ik er naar vraag.

Sommige kinderen wonen bij opa en oma of een vage achtertante, omdat ouders elders in Cambodja/Azië werken om brood op de plank te krijgen. Of ze van het verdiende geld alleen luxe middelen aanschaffen, zoals iPads, Lexussen en vliegtickets naar Singapore? Ik weet het niet. Over het algemeen besteden Cambodjanen meestal voor de korte termijn, sparen is er niet echt bij.
[Read more…]

In alle eerlijkheid was ik nog nooit naar het casino geweest. Kennelijk had de magie van het gokken me nog nooit gegrepen of had ik het geld niet om eens flink te gaan inzetten, of beide. Niet dat ik me daar heel druk over maakte, want gokken leek me saai.

Totdat ik afgelopen weekend hier in Phnom Penh in het casino terechtkwam.

Het casino is slechts een onderdeel van een groot complex met ook een hotel, restaurants en nachtclubs. Het ontbreekt er niet aan gekleurde kerstverlichting, grote kroonluchters, rood namaakfluweel en veel leren fauteuils.
[Read more…]

Het is de dag van de parent-teacher conversations (ptc). 25 kinderen met hun ouders komen langs om met mij te praten. Voor de meeste ouders is het de eerste keer dat ze mij zien en ik hen. Ik kan niet zeggen dat de ptc’s me niks doen.

Ik zou heel erg kunnen zeuren over het feit dat de ouders op een willekeurig tijdstip binnenkomen, zodoende mijn zorgvuldige geplande schema in de war gooien of te laat komen. Of klagen omdat juist de ouders die je graag wilt spreken, helemaal niet op komen dagen.
[Read more…]